Σε ένα πολύ καλό κλίμα ολοκληρώθηκε η 1η συνάντηση της αυτόνομης πρωτοβουλίας ενάντια στην λήθη που έλαβε χώρα από τις 8 μέχρι τις 12 Αυγούστου. Στην συνάντηση παρευρέθηκαν σύντροφοι και συντρόφισσες από διάφορες περιοχές, συζητήσαμε ένα πλήθος θεμάτων, ανταλλάξαμε εμπειρίες και βγάλαμε συλλογικά αποφάσεις για μελλοντικές δράσεις. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε την περίληψη των συζητήσεων όπως αυτές τελικώς διαμορφώθηκαν μετά από την τελική πρόταση των ατόμων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας. Να σημειώσουμε ότι το ανοιχτό, θεωρητικό μέρος έγινε τις πρώτες τρεις μέρες, ενώ τις δύο τελευταίες η συνάντηση είχε περισσότερο κλειστό οργανωτικό και διαδικαστικό χαρακτήρα. Στα θετικά της συνάντησης εκτιμούμε ότι παρόλο τις δυσκολίες που είχαμε, η συζήτηση έγινε σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο και βοήθησε την ομάδα μας να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα για την δράση και θεωρητική της κατεύθυνση στο μέλλον. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όσες, όσους με υπομονή και συνέπεια συνέβαλαν στο να γίνει τόσο καλή η συζήτηση. Δημοσιεύουμε τα πρακτικά αυτής της συνάντησης χωρισμένα σε ενότητες ακριβώς όπως έγιναν.
Μέρα 1η)
1.) Εισαγωγική εισήγηση από τα μέλη της ΑΠΕΛ, σχετικά με την δράση και την εμπειρία της ομάδας τα 5 προηγούμενα χρόνια.
Η συνάντηση ξεκίνησε με μία εισαγωγική εισήγηση που ανέλαβαν 3 από τα μέλη της ΑΠΕΛ, χωρισμένη σε 3 αντίστοιχα μέρη:
- α) Ξεκινήσαμε με μια περιγραφή της πολιτικής δράσης των συντρόφων, συντροφισσών πριν την δημιουργία της ομάδας, επιχειρώντας να δώσουμε μια εικόνα του πολιτικού χάρτη της Λακωνίας τα προηγούμενα 15 χρόνια. Ύστερα η εισήγηση εστίασε στους λόγους που δημιουργήθηκε η ΑΠΕΛ πριν 5 χρόνια, στις δράσεις που πρωτοστάτησε, αλλά και με μια διάθεση αυτοκριτικής συζητήσαμε τις αδυναμίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε. Κάναμε παρουσίαση των πολιτικών, θεωρητικών εργαλείων που χρησιμοποιεί η αυτόνομη πρωτοβουλία ενάντια στην λήθη, την ενασχόληση μας με την κριτική θεωρία, τις κομμουνιστικές μας καταβολές και τους κύκλους αυτομόρφωσης που πραγματοποιήθηκαν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Συζητήσαμε για την παράδοση των αντεθνικών κομμουνιστικών, εργατικών αγώνων στο ελλαδικό χώρο, την εμπλοκή των μειονοτήτων στον αγώνα ενάντια στον εθνικό κορμό. την εμπειρία του εμφυλίου πολέμου κοκ. Έγινε ενημέρωση για τις άλλες πολιτικές συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, εστιάζοντας κυρίως σε αυτές του ελληνο-αναρχικού και ελληνο-αριστερού χώρου, τις πολιτικές τους συμμαχίες κυρίως με άλλες ρατσιστικές εθνοπατριωτικές συλλογικότητες όπως πχ το ΠΕΡΙΠΟΛΟ της Μάνης (με αφορμή τα χημικά), τις αγροτικές κινητοποιήσεις, την ενασχόληση τους με την «ταξικότητα» και την στάση μας το επόμενο διάστημα απέναντι σε αυτές τις πρωτοπορίες του εθνικού κορμού. Μιλήσαμε για την ρατσιστική πρωτοπορία των αριστερών σχημάτων, κομμάτων κλπ, όπως αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, δίκτυο πολιτών Ευρώτα και το ΚΚΕ, για την απουσία αυτών των δυνάμεων από τους αγώνες των μεταναστών και των μειονοτήτων της περιοχής όπως πχ των Πακιστανών εργατών και Ρομά, τους λόγους και τα αποτελέσματα αυτής της απουσίας.
Έγινε επίσης αναλυτική συζήτηση για την δράση της χρυσής αυγής στην Λακωνία, την σύνθεση του όχλου που την στηρίζει και πως εμείς καταγράφουμε κάθε της κίνηση.
- β) Το δεύτερο μέρος της εισήγησης εστίασε στην εμπλοκή μας με τον αγώνα της Πακιστανικής κοινότητας στην Σκάλα Λακωνίας, την ανοιχτή σύσκεψη που οργανώσαμε με τους μετανάστες, την απεργία/πορεία και τις ανοιχτές προκλήσεις που δέχτηκαν από τους έλληνες ρατσιστές. Έγινε συζήτηση για το πως χτίσαμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης με τους Πακιστανούς εργάτες γης όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τους λόγους που η ΑΠΕΛ στήριξε τα αιτήματα των Πακιστανών ως αυτά είχαν, δίχως να παρέμβουμε στο περιεχόμενο τους. Το τελευταίο κομμάτι της κουβέντας στο δεύτερο μέρος επικεντρώθηκε στην καταστολή που δέχονται οι κοινότητες των Ρομά στην περιοχή της Λακωνίας και για το άνοιγμα, την δικτύωση και συνεργασία με αλληλέγγυες/ους σε ολόκληρη την ελλάδα (Κρήτη, Αθήνα κοκ).
- γ) Το τρίτο μέρος ήταν κυρίως μια βιωματική καταγραφή εμπειριών μελών της ΑΠΕΛ και τοποθετήσεις, ανταλλαγή εμπειριών, ερωτήσεις των παρευρισκόμενων στην συνάντηση.
2.) Ενημέρωση/ θεωρητική συζήτηση για τα πογκρόμ ενάντια σε χρήστες και θαμώνες της περιοχής των Εξαρχείων.
Έγινε συζήτηση για τη σύνδεση μεταξύ ναρκοφοβίας, ρατσιστικού αντικαπιταλισμού και αντισημιτισμού στον ελληνικό αριστερό και αναρχικό λόγο. Μιλήσαμε για την ειδική θέση που κατέχει ο στιγματισμός της χρήσης πρέζας και για τη ρητορική μίσους που συγκροτείται απέναντι σε αυτούς/αυτές που τη χρησιμοποιούν. Κεντρικό παράδειγμα ήταν τα οργανωμένα κυνήγια χρηστών/τριών και dealers παράνομων ψυχοτρόπων ουσιών στα Εξάρχεια απ’ όλη την τοπική κοινωνία, τους μαγαζάτορες, τους ελληνες αναρχοαριστερούς των συνελεύσεων ενάντια στον κανιβαλισμό, του καφέ Βοξ, του στεκιού μεταναστών/τριών, του nosotros, το αυτόνομο στέκι και τους νομοταγείς έλληνες νοικοκυραίους φίλους τους. Είδαμε πως η ναρκοφοβία αλληλοδιαπλέκεται με τον εθνορατσισμό, καθώς σε αυτά τα κυνήγια στοχοποιούνται κυρίως μετανάστες/τριες ως dealers, και συχνά τρώνε ξύλο μόνο και μόνο για την καταγωγή τους ανεξάρτητα απ’ το αν πουλάνε η όχι. Έχουν υπάρξει ήδη 2 νεκροί μετανάστες στα 7 χρόνια που γίνονται ανά τακτικές περιόδους αυτά τα περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένα πογκρόμ.
Παρατηρήσαμε ότι το στίγμα της ανυπακοής στην ιατρική προσταγή μέριμνας του σώματος που συνοδεύει όσους/ες απολαμβάνουν παράνομες ψυχοτρόπες ουσίες συνοδεύεται με την κατασκευή του ξένου που απειλεί την υγεία της λαϊκής κοινότητας του έθνους ως σημείο συσπείρωσης του μίσους της τοπικής κοινωνίας. Μπορεί αυτή η κατασκευή να αφορούσε παλιότερα τον Εβραίο που μόλυνε τα πηγάδια των χριστιανών ή σήμερα το Ισραήλ που οργανώνει για τους αντισημίτες το παγκόσμιο εμπόριο παιδικών οργάνων ή στα εξάρχεια σήμερα τη μαφία των αλβανών που απειλεί με τη φούντα την ελληνική νεολαία. Καταλήξαμε ότι στα κυνήγια χρηστών/τριών συναντιούνται οι αντισημιτικές παραδόσεις με το ναρκοφοβικό υγιεινισμό και τον αντιαλβανικό κι ευρύτερα αντιμεταναστευτικό ελληνικό ρατσισμό. Σε ένα δεύτερο μέρος η κουβέντα εστίασε σε παραδείγματα ναρκοφοβίας και ρατσιστικού λόγου σε άλλες περιοχές της Ευρώπης με κεντρικό παράδειγμα το πάρκο Γκόλιτσερ στο Βερολίνο. Η κουβέντα έκλεισε με μια συνοπτική συζήτηση για τον ηδονισμό ως πολιτική έκφραση.
Μέρα 2η
α) Αντισημιτισμός και η αντιφασιστική αλληλεγγύη με το Ισραήλ
Συζητήσαμε για την έξαρση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη και εστιάσαμε αρκετά στον αριστερό αντισημιτισμό. Αναλύσαμε τις αντισημιτικές επιθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης όπως στο Παρίσι (επίθεση σε συναγωγές), το Βερολίνο αλλά και τις αντισημιτικές διαδηλώσεις στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη (βεβήλωση του μνημείου του ολοκαυτώματος). Δώσαμε παραδείγματα αριστερού αντισημιτικού λόγου στην ελλάδα, καθώς αναλύσαμε και τις τάσεις που παίζουν και τοπικά στον διάχυτο όχλο της Λακωνίας αριστερό και δεξιό. Δευτερολογώντας επιχειρήσαμε να κάνουμε μια θεωρητική συζήτηση για τον αντισημιτισμό όπως αυτή καταγράφετε στην κριτική θεωρία των Αντόρνο/Χορκχάιμερ και του Postone, που στην περίπτωση του δεύτερου,προσπαθήσαμε να δούμε την σύνδεση του φετιχοποιημένου αντικαπιταλισμού με τον δομικό αντισημιτισμό και πως εμφανίζεται στις θέσεις της σημερινής αριστεράς όλων των τάσεων. Τέλος τονίστηκε η σημασία του Ισραήλ ως καταφυγίου των Εβραίων μετά το ολοκαύτωμα και την μοναδικότητα του κράτους αυτού.
Μέρα 3η
α)Διαθεματικότητα/intersection
Κάναμε μια συζήτηση επάνω στη σχέση διαθεματικότητας και ανθελληνικού αντιφασισμού. Αναλύσαμε πως το φύλο ή φυλή και η τάξη αλληλοδιοπλέκονται ως πεδία παραγωγής σχέσεων εξουσίας, προνομίων και καταναγκασμών μέσα στο πολιτικό σύστημα της μοντέρνας κρατικής κυριαρχίας. Μείναμε ιδιαίτερα στο πως ο καπιταλισμός κι η πατριαρχία κι ο εθνικισμός σε αυτή τη χώρα δομούνται γύρω από την ταυτότητα και την κανονιστική κλίμακα του str8 cis έλληνα αρτιμελή άντρα και στη λειτουργία του ελληνικού προνομίου. Είδαμε πως η έμφυλη η ταξική και η εθνική ταυτότητα αλληλοκαθορίζουν η μία την άλλη και δεν υπάρχουν αυτοτελώς. Ο μαύρος άντρας καταπιέζεται και φυλετικά αλλά και έμφυλα γιατί η αρρενωπότητα σε ένα καθεστώς αλήθειας που διαμορφώθηκε μέσα στην αποικιοκρατία αναπαρίσταται ως κατώτερη απ’ του λευκού. Η μαύρη γυναίκα βιώνει το μισογυνισμό σε συνδυασμό με το φυλετικό ρατσισμό. Πέρα όμως από τους παγκοσμιοποιημένους μύθους της λευκής πατριαρχίας μιλήσαμε για το πως ειδικότερα η ελληνική κοινωνία καταπιέζει ταξικά, φυλετικά κι έμφυλα τους/τις μετανάστριες και τις μειονότητες της ευρύτερα. Αναπτύξαμε επίσης ιδιαίτερα με βάση αυτή τη μεθοδολογία τα παραδείγματα του cis-σεξισμού* και του στιγματισμού της σεξουαλικής εργασίας, των σεξεργατών/τριών.
*σημείωση: η μορφή σεξισμού που παράγει διακρίσεις και αποκλεισμούς ενάντια σε όσ@ δε συμμορφώνονται με την ταυτότητα φύλου που όρισε αυθαίρετα γι αυτούς/ες όταν γεννήθηκαν η πατριαρχία κι ο ιατρικοδικαϊκός λόγος.
β) Εισήγηση για το κλείσιμο της συνάντησης
Συζήτηση πάνω σε ότι αποκομίσαμε από την συνάντηση, καθώς και μάζεμα των προτάσεων για δράσεις κοκ.
